Ben neye uzanmışsam, uzaklarda ... uzaklarda ...
Alnım ki süreğen bir fesleğen
serinliği, nicedir, gülün asri
hallerinden yorgun,
derbeder.
Burası mazi. Sesim size asla ulaşmayacak.
içim ki mandolin hüznü bir şiirdir artık
tırnaklarını yiyen bir çocuk dalgınlığında
düşmüş balerin beyazlığında içinden ağlayan
Dinmiyor şuramda yaşayan sızı!
bu ülke
üzerine bastığım bu toprak.
yanı başımda duran bu aşk? yakın ve uzak
hangisine tutunmaya kalkışsam
kendi ellerim kalıyordu geriye
Eski yok ki
Nerde eski!
Çok ciddi göründüğümün farkına vardım
Senin sevdiğin her şeyi sevdim. belki aşktı bu,